Deze opnamen stammen uit januari 2017 onder de vlag “Art of the duo” in Siggi Loch’s “Jazz at Berlin Philharmonic” series. Het markeert ook de terugkeer van de twee gitaristen 40 jaar na een van hun eerste grote triomfen als duo tijdens de Berlin Jazztage in 1976 dat door “Die Zeit” werd omschreven als het hoogtepunt van het festival. Het was een beslissende stap in wat een zeer succesvolle samenwerking zou worden. Coryell en Catherine zijn 6 maanden na elkaar geboren tijdens WO II. De in Texas geboren Coryell en de in Londen geboren Catherine hebben een verschillende muzikale erfenis maar hun verwantschap en vooral hun complementariteit die elke keer weer opduikt als ze samen spelen, vooral als duo, zijn een bewijs dat het hier gaat om een koningskoppel. Ze toerden extensief zowel in Europa als in Amerika eind jaren ’70 en maakten super studio albums “Twin House”(Atlantic, 1977) en met exact de goede benaming “Splendid”(Elektra, 1978) De producer was Siegfried E. Loch, inderdaad dezelfde die dit album initieerde en produceerde.

De avond van 24 januari 2017 waren de twee gitaristen in een uitbundige vorm zoals is te horen in het openingsnummer “Miss Julie” (Larry Coryell), waarmee ook het album “Twin House” indertijd begon. Het evenwicht tussen het geluid van Larry’s akoestische gitaar en de elektrische van Philip getuigt van een fantastische ambiance en een grote schoonheid, de klankkleuren mixen zich op een heel natuurlijke manier, ze vormen een sublieme symbiose. De eerste 4 nummers vormen een duet van de twee gitaargiganten, na “Miss Julie” volgt “Homecomings” van Catherine, “Manha de Carnaval” uit Orfeo Negro van Luiz Bonfá en Antônio Maria en “Jemin-Eye’n” van Coryell. Daarna volgen er twee primeurs, allereerst een samenwerking tussen Catherine en pianist Jan Lundgren in “Embraceable You” van George Gershwin en “Bags’ Groove” van Milt Jackson door Coryell en bassist Lars Danielsson.

Tenslotte is er nog een afscheidsjam “Green Dolphin Street” (Oscar Peterson) met alle vier muzikanten plus trompettist Paolo Fresu. De duidelijk voelbare uitbundigheid van dit concert is nu doortrokken van verdriet, dit was het laatste optreden van Larry Coryell. Vier weken later overleed hij in New York op slechts 73- jarige leeftijd. Dus deze opnames zijn het laatste voorbeeld van iets heel speciaals: wat Siggi Loch ooit omschreef als de “creative compatibility, the enthusiasm and mutual understanding” van twee heel grote gitaristen, Larry Coryell en Philip Catherine. Inderdaad dit was een buitengewoon concert van top musici, deze cd zal zeker meestrijden voor het eindejaarlijstje, alweer een schitterend album op het kwaliteitslabel ACT.

Jan van Leersum